लघुकथा : 'अठोट'

“आत्थु कस्तो पोल्यो,यो के चिज हो ?" आफ्नो हात झम्झमाउन थालेपछि हरिले बाटोमा भेटिएको बटुवालाई सोध्यो।
“सिस्नु" भन्ने जवाफ सुनेपछि उसले मनमनै सोच्यो,बुवाले प्रेसरको दबाई भन्दै बेलाबेला महगो मुल्यमा किन्ने गरेको धुलोको बोट यता पाखैभरि यस्तो बेवारिस।यसलाई संकलन गरि हाम्रो बुवाले किन्ने गरेको जस्तै धुलो बनाउन पाए !

शहरमा जन्मेको उतै हुर्के पढेको हरि केहि दिनको लागी भनेर बुवाले पहिल्यै छोडेको गाउंको थातथलो घुमफिर गर्न जांदैथियो।
गाउं पुगिसकेपछि उसलाई त्यहांको हरेक कुराले लोभ्यायो।त्यतिकै खेर गइरहेको जडिबुटी,फलफूल आदि।उता शहरमा डेराको बसाई सदाको कोलाहल,यता गाउंमा स्वच्छ हावापानी शान्त बाताबरण तर आफ्नै घरबारी को बेहाल।

उसले गाउंबाटै बुवालाई फोन लगायो “बुवा हजुरले गाउंमा निर्बाह गर्न गा¥हो हुने देखेर शहर छिर्नु भएको होला अब म गाउंमै बसेर हजुरलाई सुख दिनेछु,हजुर गाउं फर्कने निर्णय गर्नुहोला।मैले यहांका स्रोत साधनलाई उद्ध्योग को माद्ध्यमबाट उचित प्रयोग गरि रोजगारीको सिर्जना सहित गाउंको बिकासमा टेवा पु-याउने अठोट गरें।"
कानेपोखरी२ मोरङ्ग।